പ്രശ്നോപനിഷദ് - ഷഷ്ഠഃ പ്രശ്നഃ - വൈദിക മന്ത്രങ്ങൾ

ഷഷ്ഠഃ പ്രശ്നഃ

അഥ ഹൈനം സുകേശാ ഭാരദ്വാജഃ പപ്രച്ഛ -
ഭഗവന്‌ ഹിരണ്യനാഭഃ കൌസല്യോ രാജപുത്രോ മാമുപേത്യൈതം പ്രശ്നമപൃച്ഛത -
ഷോഡശകലം ഭാരദ്വാജ പുരുഷം-വേഁത്ഥ। തമഹം കുമാരംബ്രുവം നാഹമിമം-വേഁദ യധ്യഹമിമമവേദിഷം കഥം തേ നാവക്ഷ്യമിതി ।
സമൂലോ വാ ഏഷ പരിശുഷ്യതി യോഽനൃതമഭിവദതി। തസ്മാന്നാര്​ഹമ്യനൃതം-വഁക്തുമ്‌। സ തൂഷ്ണീം രഥമാരുഹ്യ പ്രവവ്രാജ। തം ത്വാ പൃച്ഛാമി ക്വാസൌ പുരുഷ ഇതി ॥1॥

തസ്മൈ സ ഹോവാച ।
ഇഹൈവാംതഃശരീരേ സോഭ്യ സ പുരുഷോ യസ്മിന്നതാഃ ഷോഡശകലാഃ പ്രഭവംതീതി ॥2॥

സ ഈക്ഷാംചക്രേ। കസ്മിന്നഹമുത്ക്രാംത ഉത്ക്രാംതോ ഭവിഷ്യാമി കസ്മിന് വാ പ്രതിഷ്ഠിതേ പ്രതിഷ്ടസ്യാമീതി ॥3॥

സ പ്രാണമസൃജത। പ്രാണാച്ഛ്രദ്ധാം ഖം-വാഁയുര്ജ്യോതിരാപഃ പൃഥിവീംദ്രിയം മനോഽന്നമന്നാദ്വീര്യം തപോ മംത്രാഃ കര്മലോകാ ലോകേഷു ച നാമ ച ॥4॥

സ യഥേമാ നധ്യഃ സ്യംദമാനാഃ സമുദ്രായണാഃ സമുദ്രം പ്രാപ്യാസ്തം ഗച്ഛംതി ഭിധ്യേതേ താസാം നാമരുപേ സമുദ്ര ഇത്യേവം പ്രോച്യതേ।
ഏവമേവാസ്യ പരിദ്രഷ്ടുരിമാഃ ഷോഡശകലാഃ പുരുഷായണാഃ പുരുഷം പ്രാപ്യാസ്തം ഗച്ഛംതി ഭിധ്യേതേ ചാസാം നാമരുപേ പുരുഷ ഇത്യേവം പ്രോച്യതേ സ ഏഷോഽകലോഽമൃതോ ഭവതി തദേഷ ശ്ലോകഃ ॥5॥

അരാ ഇവ രഥനാഭൌ കലാ യസ്മിന് പ്രതിഷ്ഠിതാഃ।
തം-വേഁധ്യം പുരുഷം-വേഁദ യഥാ മാ വോ മൃത്യുഃ പരിവ്യഥാ ഇതി ॥6॥

താന്‌ ഹോവാചൈതാവദേവാഹമേതത്‌ പരം ബ്രഹ്മ വേദ। നാതഃ പരമസ്തീതി ॥7॥

തേ തമര്ചയംതസ്ത്വം ഹി നഃ പിതാ യോഽസ്മാകമവിധ്യായാഃ പരം പാരം താരയസീതി।
നമഃ പരമൃഷിഭ്യോ നമഃ പരമൃഷിഭ്യഃ ॥8॥